Sf 40—gün ışıyınca kendi kendine şöyle der:
bugün meraklılarla, vefasızlarla, kaba, kıskanç, bencil kişilerle karşılaşacağım.
Bütün bu kötülükler insanın başına iyiyi ve kötüyü bilmedikleri için geliyor.
Ama iyinin doğasını kavramış ve onun doğru:
kötünün doğasını kavramış ve onun yanlış olduğunu bilen, yanlış yapan kimsenin doğasını kavramış ve onun, benimle aynı kandan, aynı tohumdan geldiği için değil, benimle aynı zihni, tanrısal parçayı paylaştığı için akrabam olduğunu bilen bana o insanların hiç birinden zarar gelmez, hiç biri beni dürüst olmayan eylemlere bulaştırmayı başaramaz: ne de ben akrabam olan kimseye öfkelenebilirim, ne de onda nefret edebilirim. Çünki birimize karşılıklı yardım etmek için doğduk biz, tıpkı ayaklar, eller, gözkapakları, iki sıra diş gibi. İşte bu nedenle, birbirine karşı davranmak doğaya aykırıdır: birbirine kızmak, ondan nefret etmekse, kuşkusuz ona karşı davranmak olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder